ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریه
ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریه چیست – آمبولی ریوی (PE) معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که یک لخته خون به نام ترومبوز ورید عمقی (DVT) که اغلب در پای شما است ، به ریه ها برود و رگ خونی را مسدود کند. این منجر به کم شدن میزان اکسیژن در خون شما می شود و می تواند به ریه و سایر اندام ها آسیب برساند و همچنین باعث نارسایی قلبی شود. آمبولی ریه می تواند تهدید کننده حیات باشد ، بنابراین اگر DVT شما تشخیص داده شده است باید برای جلوگیری از بزرگتر شدن لخته و جلوگیری از تشکیل لخته های جدید ، برنامه درمانی DVT خود را دنبال کنید.
چه عواملی باعث DVT می شود؟
بسیاری از عوامل می توانند شانس ابتلای شما به DVT را افزایش دهند. در اینجا برخی از رایج ترین آنها ذکر شده است:
- سن. DVT در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد ، اما خطر آن بعد از 40 سالگی بیشتر است.
- نشستن به مدت طولانی. وقتی به مدت طولانی می نشینید ، عضلات پایین پایتان شل می مانند. این باعث می شود که خون به شکلی که باید ، گردش یا حرکت نکند. پروازهای طولانی یا ماشین سواری طولانی نیز می تواند شما را در معرض خطر قرار دهد. استراحت در رختخواب ، مانند زمانی که مدت طولانی در بیمارستان هستید ، همچنین می تواند عضلات را ثابت نگه دارد و احتمال DVT را افزایش دهد.
- بارداری . حمل کودک فشار بیشتری به وریدهای پاها و لگن وارد می کند. علاوه بر این ، لخته شدن می تواند تا 6 هفته پس از زایمان اتفاق بیفتد.
- چاقی با شاخص توده بدنی (BMI) بالای 30 احتمال DVT را زیاد میکند.
- مسائل جدی بهداشتی شرایطی مانند بیماری روده تحریک پذیر ، سرطان و بیماری های قلبی
- برخی از اختلالات خونی ارثی
- آسیب به رگ. این می تواند در نتیجه شکستگی استخوان ، جراحی یا ضربه رخ دهد
- سیگار کشیدن
- قرص های جلوگیری از بارداری یا هورمون درمانی
علائم ترومبوز ورید عمیقی:
- تورم پا یا بازو که به صورت ناگهانی و بدون هشدار قبلی ایجاد میشود
- درد هنگام ایستادن یا راه رفتن
- گرمی در ناحیه ای که درد می کند
- رگهای بزرگ شده
- پوست محل، قرمز یا آبی به نظر می رسد
اگر لخته خون آزاد شود و در جریان خون شما حرکت کند ، می تواند در رگ ریه شما گیر کند. پزشکان این را آمبولی ریوی یا PE می نامند. می تواند کشنده باشد.
علائم آمبولی ریه
آمبولی ریه همیشه باعث ایجاد علائم نمی شود. ممکن است در صورت ابتلا، این علائم را داشته باشید:
- درد قفسه سینه ، که ممکن است با نفس عمیق بدتر شود
- تنگی نفس ناگهانی یا تنفس سریع
- ضربان قلب افزایش یافته
- سرفه ناگهانی
- سرفه کردن خون
- سبکی سر یا غش کردن
- اضطراب
DVT چگونه درمان می شود؟
هدف پزشک از درمان این است که جلوی بزرگ شدن لخته خون یا شکسته شدن و رفتن به سمت ریه ها را بگیرد. آنها همچنین می خواهند شانس شما برای گرفتن DVT دیگر را کاهش دهند.
- دارو: داروهای رقیق کننده خون متداول ترین داروهایی هستند که برای درمان DVT استفاده می شوند. آنها توانایی لخته شدن خون شما را کاهش می دهند. ممکن است لازم باشد آنها را به مدت 6 ماه مصرف کنید. اگر علائم شما شدید است یا لخته شما بسیار بزرگ است ، ممکن است پزشک داروی قوی برای حل آن به شما بدهد. این داروها که ترومبولیتیک نامیده می شوند.
- فیلتر ورید اجوف تحتانی (IVC): اگر نمی توانید رقیق کننده خون مصرف کنید، پزشک ممکن است یک فیلتر مخروطی شکل کوچک درون ورید اجوف تحتانی شما قرار دهد. فیلتر می تواند لخته را قبل از رسیدن به ریه های شما بگیرد.
- جوراب های فشاری این جوراب های مخصوص در مچ پا بسیار محکم هستند و با رسیدن به زانوی شل می شوند. این فشار از جمع شدن خون در رگهای شما جلوگیری می کند.
درمان آمبولی ریه
- رقیق کننده های خون: این داروها که “ضد انعقاد خون” نیز نامیده می شوند ، متداول ترین روش درمان لخته خون در ریه هستند. آنها دو نقش اساسی را ایفا می کنند:1. از بزرگ شدن لخته جلوگیری میکنند. 2. از تشکیل لخته های جدید جلوگیری می کنند. آنها لخته های خون را حل نمی کنند. بدن شما به طور معمول و با گذشت زمان این کار را انجام می دهد.
- آمبولکتومی (برداشتن لخته): پزشک یک لوله نازک و انعطاف پذیر را در رگ ران یا بازو وارد می کنند و به سمت ریه میروند، در آنجا لخته را برمیدارند یا برای حل آن از دارو استفاده می کنند.ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریه چیست